Podziw

Gitarę trzymam tylko tak bo chcę
i tak tu siedzę wtulona w nią.
Grać nie umiem, lecz umiem podziwiać
gdy ktoś do życia budzi ją.

Dziś przyjaciel z młodości
poprzez płomień ogniska
uśmiecha się mile do mnie,
ale chyba się mylę, jego wzrok zamyślony
on uśmiecha się do pięknych wspomnień.
Gdy palcami z czułością chłodnych strun dotyka
to melodia przychodzi na świat,
która w uszach rozbrzmiewa, jakby echem muzyka
z naszych młodych, szalonych lat.

Grać nie umiem, lecz umiem podziwiać,
więc podziwiam go zisiaj za to,
że nie stracił uśmiechu na twarzy
chociaż życie jest walką, on marzy
swego losu melodię świetnie gra.
A kto marzy, ten wierzy i trwa.

Grać nie umiem lecz umiem podziwiać.