Bączek

Kolorowy bączek zachwycił nasz wzrok
dzięcięca zabawka
z dobrej drogi nie zbacza
powtarza swój taniec
wirując rok w rok
szerokie kręgi zatacza.

Ktoś próbuje ciągle wytrącić go z rytmu
by się zachwiał, stanął i stracił swój pęd
ale zawsze jakieś dobre, ludzkie ręce
nadają mu nowe tempo, szybszy skręt.

Już dwadzieścia siedem kolorowych lat
przetańczył przez Polskę
i zdobywa świat.

Ale dzisiaj zachwiał się mocno i słania
a z gamy radosnych kolorów
ciemna smuga się smutkiem wyłania.

Kiedy zaczął zwalniać swój wesoły taniec
czarna wstęga osnuła pękaty kształt jego
w przyjacielskich ramionach Jurka
płakaliśmy po stracie Pawła
przyjaciela ruchu naszego.

Bączek wkręcił się, ustając powoli
w serce WOŚP-u
co ze smutku boli.

Każdy z nas w dobro sprawy wierzy
tak jak Ty pomoc dzieciom chce nieść.
Nie zawiedziemy Cię Jerzy.
A po Pawle nigdy nie zaginie wieść.
Znów dłonie nad Bączkiem gotowe
aby tchnąć w niego życie nowe.

Na znak żałoby i jako wyraz bólu po
zamordowaniu prezydenta miasta Gdańska
PAWŁA ADAMOWICZA.

https://poezja-lucja-pauksztelo.de/kolebka/
https://poezja-lucja-pauksztelo.de/mobbing/