Metamorfoza
– przy ulicy Henryka Dąbrowskiego –
Właśnie w stronę kościoła
chciałam przejść przez ulicę
gdy spojrzałam w lewo
tam dwie kamienice
niebieska i żółta jak niebo i słońce
tak świeże i pyszne
i tak z innych drwiące.
Przetrę ręką oczy
bo może to złuda
i odfruną jak dwa barwne motyle
które przysiadły tu tylko na chwilę
rozpłyną się o zmroku
jak rajskie cuda.
Znów smętna będzie ta ulica
jak szpetna panna
wstydząca się swojego lica.
Może ranek ją wyrwie
z letargicznej hipnozy
dokona aktu metamorfozy
kokony pękną
i za chwilę
przysiądą na niej też inne motyle.
