O Tobie i o mnie

Rozmyślałam dzisiaj o Tobie i o mnie.
Och, jak pięknie jest rozmyślać o nas.
Że jesteś przy mnie cieszę się ogromnie,
że ja przy Tobie, tym jestem wzruszona
i że idziemy tak drogą przez las
i że dotyka nas zieleń powietrza.
Pomyśl, kiedyś mieliśmy czas
usiąść pod lipą, tą naszą i wieszcza.
Wspomnij, kiedyś naręcza bzu,
pęki jaśminów kładłeś mi u stóp.
Dzisiaj wystarcza, że jesteśmy tu
gdzie wonią życia obdarza nas Bóg.
Gdy ptaki ciszy zaczynają śpiewać
i szalem zmroku otulony las
w postacie z bajek zmieniają się drzewa,
w świeżo rozryty w ziemi ślad
światło księżyca srebrem się wlewa.
Gdzieś z matecznika dotarła tu siła
co respekt budzi i podnosi puls
a źródło tej, która nas złączyła
tkwi w gwiezdnych kwiatach
galaktycznych pól.
Och, jak pięknie jest rozmyślać o nas
i czuć jak bije serce natury
i Twoje w mroku, ciepłym, nieponurym
i moje w Twoich ramionach.