Skrawek Ziemi

Mój Pasłęku, skrawku ziemi
Ty wydałeś mnie na świat
Tyś jest siłą mych korzeni
tu kwitnie mych wspomnień kwiat.

Tu w ciemnym lustrze śpiącego Jeziorka
sierpniowy świat w baśń się zamienia
a pióropusze spadających gwiazd
niosą, zaklęte w nich, młode marzenia.

Aromat nocnych ziół
unosił się nad nami
gdy ciepły, letni wiatr
kołysał szuwarami.

Wtulałam się w zachwycie
w ramiona mojego chłopca
a do Jeziorka, meandrami
tuliła się rzeka Wąska
jak ręką nimfy rzucona
gwiazdami przetkana wstążka.

Mój Pasłęku, skrawku ziemi…….

RETRO
https://poezja-lucja-pauksztelo.de/swieconka/
https://poezja-lucja-pauksztelo.de/pod-kamienna-brama/