Umiejętność rozumiena się bez słów

Spójrz mi w oczy przyjaciółko.
ja nie pytam cię o smutki czy o szczęście.
Spójrz mi w oczy tak głęboko jak potrafisz,
chcę zobaczyć twoje wnętrze.
Spójrz mi w oczy,
twoją duszą mów,
użyj niesłyszalnych słów.
Chcę być warta twoich łez,
które w moich oczach stoją,
twych uśmiechów warta być,
które moje usta stroją.
Spójrz i pozwól w twoim wzroku ujrzeć szczęście.
Gdy o dziecku swoim myślisz tak z przejęciem
w moich żyłach czuję przyspieszony puls
ale tętni w nich twoje matczyne serce.
Może ktoś zdziwiony jest empatią moją.
Ja inaczej nie potrafię, już tak jest
przecież jestem przyjaciółką twoją.
Gdy zalotny uśmiech zdobi twoją twarz
bo twe serce na miłosne wkracza szlaki,
to nie ukryj w porę wzroku, chociaż raz.
I tak przecież nieuchronnie zdradzą to
wirujące nad twą głową rajskie ptaki.
A więc w księdzie twoich oczu będę czytać
tekst pisany twoich myśli atramentem,
no bo przecież rozumienie się bez słów
jest przyjaźni drogocennym elementem.